ผมมองเด็กผู้ชายในชุดนักเรียนม.ปลายที่เดินเข้ามาในคณะที่ขึ้นชื่อเรื่องผู้ชาย..คณะวิศวะไงครับ
และมันคงเป็นเรื่องดีกว่านี้ถ้ามันไม่เดินมาหยุดตรงหน้าผม ซึ่งผมก็ตกเป็นเป้าสายตาจากทุกคนมากกว่าปกติไปอีก
"เม..นี่ใครวะ?"ไอ้แทนเพื่อนสนิทผมกระซิบถาม
"กู...----"
"พี่เมษา..."มันเรียกผมนั่นทำให้ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างอยากลำบาก สิ่งเดียวที่ผมคิดตอนนี้คือ..'กูจะติดคุกมั้ยวะ?'
"พี่จะไม่รับผิดชอบผมหรอ..นั่นครั้งแรกของผมนะ"
ผมนั่งนิ่ง..บรรยากาศโดยรอบตกอยู่ในความเงียบ
"ไอ้เมมึงข่มขืนเด็กหรอวะ!!"แทนเพื่อนผมตะโกนลั่นเสียงดัง
"..ฮึก! ...."ผมมองมันที่บีบน้ำตาร้องไห้
มึงซวยแล้วไอ้เมษาคนแมน...
⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠
"...จอมพลเลิก'ตอแหล'ได้แล้วครับ"เมษา
"พี่เมษา..จอม'หิว'จังเลย :)"จอมพล
"ไอเม..แล้วมึงโดนเสียบรึว่าเสียบเขาวะกูอยากรู้"แทน
"น้องเวร! ถ้ามันโทรหาตำรวจมึงจะทำไง"เชน
"จอมพลมึงมีเมียยัง..ม๊าจะให้กูส่งมึงไปดูตัว"ตุลา
"อ้าว..ไหนไอ้แทนบอกว่ามึงโดนตำรวจจับแล้ว"ทีน
"ห่าจอม'ฮโยริน'ถามหามึงอ่ะจะให้กูตอบว่าไร?"น้ำนนท์
⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠⚠
นี่เป็นนิยายเรื่องแรกที่ไรท์แต่งวาย คือ..ไรท์ชอบวายมากกกกกกก ก็เลยจะแต่งแล้วให้ผู้อ่านทุกคนลองอ่านดูว่าไรท์ควรปรับตรงไหนบ้าง ติชมได้นะคะ ไรท์จะพยายามปรับเปลี่ยนแต่ถ้าไม่ชอบแนวนี้กด X ได้
นิยายเรื่องนี้พระเอกร้ายยยยยยส่วนนายเอกก็ปากแข็ง ปากหมา ยิ่งร่วมด้วยบรรดาตัวป่วนทั้งหลายนั้นนนน
นี่อาจกลายเป็นนิยายตลกไปเลยก็ได้ 555+
คำเตือน:: กลัวผัวเด็กมันเสียระบบ แต่ระวังผัวตบกลับจนระบบเสียล่ะ :)
ความคิดเห็น